Lagundu, ez zait burmuina joaten!!

Kaletik bazoaz, normalean pasatzen zaren batetik, burua altxatu eta inoiz erreparatu ez duzun eraikin bat ikusten baduzu, konturatzen zara batzuetan ARRETA automatizatzen dugula eta ez garela konturatzen zer xehetasun dauden, baina ikusten ez baditugu oharkabean pasatzen direla. Ziur beste egun batean berriro egingo duzula eta beste xehetasun batzuk aurkituko dituzula, txikiagoak, eta zure ARRETA SELEKTIBOA pixka bat gehiago entrenarazten dutela.

Supermerkatura zoazenean eta erosketa-zerrenda idatzita daramazunean, apuntatuta dauden gauzak gogoratzen saiatzen bazara, baina denbora guztian begiratu gabe, zure MEMORIA trebatuko da.

Ariketa kognitiboa egiten ditugun gauza askotan ia egunero egin eta entrenatu daitekeela erakusten duten adibideak baino ez dira, eta zenbat eta gehiago entrenatu, orduan eta hobeto.

Garuneko muskulu horiek erabiltzeko prest egongo gara, inguruan dugun eta egunerokotasuna asko errazten digun teknologiako zerbaitek huts egiten badu ere, lokartu ere egiten gaitu, ez baitigu ia ezer eskatzen: ziur ezagutzen duzuela telefono zenbakirik ez dakien norbait, zuzenean mugikorrean markatzen dituelako, edo GPSa erabili gabe leku batera iristen ez dakiena.

Niretzat ez da bateraezina, baina, hain zuzen ere, ez delako, ez dezagun bateraezina egin: behar duguna lortzeko aukera ematen digun teknologia eskura izateak ez du esan nahi geure baliabideak mobilizatzeari utziko diogunik (ZEREBROA, adibidez), hori ia beti eskuragarri izango dugulako.

Hurrengo argitalpenean, entrenatzeko errazak diren ideiak idatziko ditut.

Clotilde Pérez, psikologo

Bizitegi