Kuskurrum 1999tik ari da antzerkigintzan. Otxarkoagako gizarte-etxean elkartzen gara astero, 2 orduz, eta gidoiaz gain (daukagunean), bat bateko-ariketak, gorputz-hizkuntza, ahotsa eta testua eta sormena lantzen ditugu.
Batzuetan gure proiekturako gidoi egokirik aurkitzen ez dugunez, obra originalak egokitzen aritzen gara, eta gure talde-ukitua ematen diegu. Horrela egin dugu La Ratonera, Sancho Panza en la ínsula de Barataria, Tres sombreros de copa, Maribel y la extraña familia, El enfermo imaginario, eta beste batzuetan, inspirazioa iristen zaigu eta obra bat idazteari ekiten diogu, hasieratik amaierara: “Estigmatismo”, “Erase una vez una comunidad”, “Qué pasa en esta casa”, “Qué me cuentas”.
Eta gauza baten eta bestearen artean, batzuetan Kuskurrumen barruan honelako gauzak galdetzen ditugu:
- Antzerkiarekin ni
- Eguneko protagonista sentitzen naiz
- Batzuetan harritu egiten naiz, taldean pertsona askorekin aritzen naizelako
- Edo zer ematen dit kuskurrumak
- Taldearekin aberastea
- Kultura
- Lana eta esku-hartze soziala ulertzeko beste modu bat
- Dibertsioa eta beldurra
- Edo taldetik gehien harritu eta erakarri nauena
- Zenbat obra egin ditugun
- Urtero beste obra bat egitea
- Urtean hainbat irudikapen egitea
- Zein erraz ikasten diren paperak
- Naturaltasuna
- Astero etortzen naiz, zeren…
- Gustatzen zait
- Ongi pasatzen dut
- Egunaz gozatzeko
Eta, amaitzeko, geure buruari galdetzen diogu
- Nolakoa izango litzateke horretan profesionalki aritzea?
- Nolakoa izango da film bat egitea?
- Ba al dago hau gustatzen ez zaien pertsonarik?
- Nola ezagutarazi, jende gehiago hurbil dadin, ikus dezaten eta probatzera nahi duten
- Zergatik ez duzu probatzen?
Clotilde Pérez eta Ane Vivanco, Kuskurrum Antzerki koordinatzaileak
Más actualidad
